zondag, juni 26, 2005
Tobias komt opeens een stuk praktischer over.
Recentelijk kwam ik er achter dat ik, als de ware zelfvervullendeprofetië die ik ben, bij Google plekje drie heb veroverd als het gaat over "naakt strijken". Owh, dat was gisteren, nu is het bovenaan pagina twee. Eniehweez. Bij mijn weten doe ik niet aan naakt strijken, maar, via extremetracking en google lees ik dus regelmatig dat veel mannen naakt strijken. Niet dat ik ooit wel eens strijk (Hoi mam! *zwaait naar de camera*), laat staan naakt, maar ik vind het niet zo'n aanlokkelijk idee met mijn lengte & de relatieve laagte van een strijkplank.
[insert titel]
[insert titel]
Vijftien is niet wat het lijkt.
Internet Explorer draait. Ja, nee, ik heb een goed excuus hoor Morc.
Voor wie niet meer weet wat Internet Explorer is volgt het stukje na de eerstvolgende punt. Internet Explorer, ook wel IE, is een soort van videorecorder (een videorecorder is een soort van platenspeler, maar dan zonder charme en met irritatie). Niemand durft eigenlijk meer al te hard te zeggen dat ze ATWT van gisteren hopelijk nu aan het opnemen zijn op video. Nee, de PC met TV-tuner-PCI-kaart en 250GB HD of de DVD-Recorder met ingebouwde 160GB HD staat ingesteld, of, wat mijn persoonlijke hippe & vooruitstrevende voorkeur heeft, beter nog, een bittorrentclient haalt een enkele uren eerder in de VS geripte & gecodeerde episode binnen. Maar videorecorders dus. Van die grote lelijk plastieken dozen waar je een zo mogelijk nog lelijker zwart plastieken rechthoekig doosje in gepropt dient te worden. Waarna een mechanisch (mechanisch! dat mag alleen in een minidisc) systeem de zogenaamde videoband opslokt een zwart klepje aan de zijkant van deze zwarte plate doos opent en een dune, tere, slijtgraage ellenlange strook tape tegen eh, de koppen. Eh. IE dus.
Dat draait nu, omdat Mozilla Firefox het vertikt om de player van Studio Brussel te laden. Dat overkomt het gebrek aan charme van een videorecorder. Betamax was trouwens de betere van de twee, VHS & Betamax, maar Philips & Uitvinden gaat best, maar Philips & Verkopen gaat alleen als het om onroerend goed gaat, maar dat is op.
Voor wie niet meer weet wat Internet Explorer is volgt het stukje na de eerstvolgende punt. Internet Explorer, ook wel IE, is een soort van videorecorder (een videorecorder is een soort van platenspeler, maar dan zonder charme en met irritatie). Niemand durft eigenlijk meer al te hard te zeggen dat ze ATWT van gisteren hopelijk nu aan het opnemen zijn op video. Nee, de PC met TV-tuner-PCI-kaart en 250GB HD of de DVD-Recorder met ingebouwde 160GB HD staat ingesteld, of, wat mijn persoonlijke hippe & vooruitstrevende voorkeur heeft, beter nog, een bittorrentclient haalt een enkele uren eerder in de VS geripte & gecodeerde episode binnen. Maar videorecorders dus. Van die grote lelijk plastieken dozen waar je een zo mogelijk nog lelijker zwart plastieken rechthoekig doosje in gepropt dient te worden. Waarna een mechanisch (mechanisch! dat mag alleen in een minidisc) systeem de zogenaamde videoband opslokt een zwart klepje aan de zijkant van deze zwarte plate doos opent en een dune, tere, slijtgraage ellenlange strook tape tegen eh, de koppen. Eh. IE dus.
Dat draait nu, omdat Mozilla Firefox het vertikt om de player van Studio Brussel te laden. Dat overkomt het gebrek aan charme van een videorecorder. Betamax was trouwens de betere van de twee, VHS & Betamax, maar Philips & Uitvinden gaat best, maar Philips & Verkopen gaat alleen als het om onroerend goed gaat, maar dat is op.
dinsdag, juni 21, 2005
Mooie schouders
Nu de bomen in vol blad in rood licht staan vullen ze tweemaal tijdelijk aan op de muren en gordijnen. Vormen ze reden tot korte aannames.
vrijdag, juni 10, 2005
Japan, ik wil je.
Act 1: Beneden/Bank
De bananenschil op de hoek van de tafel wordt een leeg glas. De film met die kus heeft nog een derde de tijd. Over een half uur zoek ik tussen de kranten die niet de mijne zijn en een tijdschrift dat ik nog maar half betaal, voorbij de Dagravit Totaal 30 massageroller mijn gsm op.
Ik zou zonder die berustend onredelijke kus weg zijn gevlogen, ik ga sowieso zonder iets, net zoals ik weg reed. Alleen? Beklemd? Eenzaam? Bang? Angstig? Paranoïde? Panisch? Ik?
Act 2: Boven/Bed
Het licht in de badkamer brandde nog en ik bedacht me dat het glas naar anijs, het lege glas, dat het lege glas naar anijs rook.
- Hollandse Krielen
Dit Java krielachtige dwerghoen werd al in het midden van de achtiende eeuw in Holland gehouden. Daarmee behoort het tot de oudste dwerghoenderrassen van Europa. Of de patrijs kleurslag al reeds in het jaar 1850 bestond is niet helemaal zeker; als doorgefokt ras echter wel sinds 1882. In Holland werden deze krielen in 1806 erkend en zij kwamen in 1961 door de Duitse fokker K.H. Collatz, Aurich, in de Bondsrepubliek. De erkenning ondervond weinig moeilijkheden, omdat het om een in het buitenland bestaand ras ging.
De bananenschil op de hoek van de tafel wordt een leeg glas. De film met die kus heeft nog een derde de tijd. Over een half uur zoek ik tussen de kranten die niet de mijne zijn en een tijdschrift dat ik nog maar half betaal, voorbij de Dagravit Totaal 30 massageroller mijn gsm op.
Ik zou zonder die berustend onredelijke kus weg zijn gevlogen, ik ga sowieso zonder iets, net zoals ik weg reed. Alleen? Beklemd? Eenzaam? Bang? Angstig? Paranoïde? Panisch? Ik?
Act 2: Boven/Bed
Het licht in de badkamer brandde nog en ik bedacht me dat het glas naar anijs, het lege glas, dat het lege glas naar anijs rook.
- Hollandse Krielen
Dit Java krielachtige dwerghoen werd al in het midden van de achtiende eeuw in Holland gehouden. Daarmee behoort het tot de oudste dwerghoenderrassen van Europa. Of de patrijs kleurslag al reeds in het jaar 1850 bestond is niet helemaal zeker; als doorgefokt ras echter wel sinds 1882. In Holland werden deze krielen in 1806 erkend en zij kwamen in 1961 door de Duitse fokker K.H. Collatz, Aurich, in de Bondsrepubliek. De erkenning ondervond weinig moeilijkheden, omdat het om een in het buitenland bestaand ras ging.
vrijdag, juni 03, 2005
Watskeburt?
Een collega van me is al vier weken te lang bezig met in Iran zijn. Jaffar Dabirian als ik de achternaam goed heb. Google kent hem niet.
Vrolijk zingend wegens het hebben van een vaste baan, voor het eerst in achtien jaar niet contractloos of via een uitzendbureau werkend, zes jaar japan, zes jaar her en der en nu zes jaar nederland. Het uitzendbureau via waar hij bij ons kwam verdampte opeens maar hij bleef, hij kreeg een contract en nam een advocaat, in nederland was al het papier in orde, in iran moest het ook, inclusief een escorte, in orde zijn. Zijn vrouw, die nog moeilijk zou kunnen doen omdat haar moeder nog op hoge leeftijd leeft en iran toch niet zal verlaten, zijn kinderen, minderjarige kinderen, productieve vakantie's, zo gezegd. Hij zou ze ophalen en mee terug naar nederland brengen.
Hij heeft nu al vier weken langer vrij dan gevraagd, hij heeft al ruim vier weken niks meer laten horen. Het zou toch wel fijn zijn als Jaffar terug zou komen.
Vrolijk zingend wegens het hebben van een vaste baan, voor het eerst in achtien jaar niet contractloos of via een uitzendbureau werkend, zes jaar japan, zes jaar her en der en nu zes jaar nederland. Het uitzendbureau via waar hij bij ons kwam verdampte opeens maar hij bleef, hij kreeg een contract en nam een advocaat, in nederland was al het papier in orde, in iran moest het ook, inclusief een escorte, in orde zijn. Zijn vrouw, die nog moeilijk zou kunnen doen omdat haar moeder nog op hoge leeftijd leeft en iran toch niet zal verlaten, zijn kinderen, minderjarige kinderen, productieve vakantie's, zo gezegd. Hij zou ze ophalen en mee terug naar nederland brengen.
Hij heeft nu al vier weken langer vrij dan gevraagd, hij heeft al ruim vier weken niks meer laten horen. Het zou toch wel fijn zijn als Jaffar terug zou komen.
woensdag, juni 01, 2005
Gelukkig drink ik weer?
In mijn 4note book staat nog iets voor hier over de libelle zomerweek en mijn treinreis langs het station almere strand dat speciaal voor deze happening in gebruik wordt genomen. Het zal er ook ooit wel permanent komen. Net als een station tussen strand en muziekwijk, maar nu zijn ze daar nog druk bezig met een enorm gebied zo goed als bouwrijp hebben. De meneer van de NOS dook opeens op ergens na de rode knop en de "daag" naar de tafel rechts. Later ben je op het nieuws dan één van de mensen die rustig vertelde waarom hij/zij voor was, niet één van tegenkermers. De Volkskrant ... hmmm ... de volkskrant? of toch niet. Hmm. Iets verkoopt een boek, het/een barbequeboek. Het onderschrift is: "vooral voor mannen".
De met enthousiaste huisvrouwen overladen treinen zijn te doorstaan met wat juiste voorbereiding. De voorbereiding op een treinreis almere uit ten tijde van de libelle zomerweek vergt vooral het de dag zelf niet, geen mandarijntje, eten. Zo komt het nerveus opengetrokken halve liter liter blik dat een minuut of twintig in de diepvries heeft gelegen tenminste nog enigzins aan en is het allemaal best te negeren via de beats en bliepjes van This Jockey IV en het lezen van "De Wereld gaat aan vlijt ten onder". Beiden zijn trouwens sowieso een opwekkend en kalmerend tijdsverdrijf. Met fijn. Wat mijn netvlies, naast wat afkeurende blikken, een ongeschoren hoofd met een koptelefoon op naast een voddig boek een blik bier erv00r is zeker weer niet goed, nog wel registreerde was dat er, wat ik dan weer meisjes noem, meisjes van rond mijn leeftijd van die libelle zomerweek vandaan kwamen. In de metro stond een geblondeerde huisvrouw die zich in het water in een SUV mocht uitleven. Woehoe! Daar gebruik je een SUV dus, eh, nooit voor. Hoogstens rij je een keer een weiland in of een zandstrip waar eerst een straat in spangen was.
Dat nieuwe album van the white stripes klinkt vooral als dingen die al eens zijn gedaan en overleden, the rolling stones & janis joplin, dat soort dingen. Niet als iets eigens. Robyn & Geri Halliwell zijn dan leuker. Owh ja. 'On a plain' heet het. Hij doet het gewoon. I'm on a plain, I can't complain. Dat heb ik pas vorig week woensdag geluisterd, ja, het was woensdag.
De met enthousiaste huisvrouwen overladen treinen zijn te doorstaan met wat juiste voorbereiding. De voorbereiding op een treinreis almere uit ten tijde van de libelle zomerweek vergt vooral het de dag zelf niet, geen mandarijntje, eten. Zo komt het nerveus opengetrokken halve liter liter blik dat een minuut of twintig in de diepvries heeft gelegen tenminste nog enigzins aan en is het allemaal best te negeren via de beats en bliepjes van This Jockey IV en het lezen van "De Wereld gaat aan vlijt ten onder". Beiden zijn trouwens sowieso een opwekkend en kalmerend tijdsverdrijf. Met fijn. Wat mijn netvlies, naast wat afkeurende blikken, een ongeschoren hoofd met een koptelefoon op naast een voddig boek een blik bier erv00r is zeker weer niet goed, nog wel registreerde was dat er, wat ik dan weer meisjes noem, meisjes van rond mijn leeftijd van die libelle zomerweek vandaan kwamen. In de metro stond een geblondeerde huisvrouw die zich in het water in een SUV mocht uitleven. Woehoe! Daar gebruik je een SUV dus, eh, nooit voor. Hoogstens rij je een keer een weiland in of een zandstrip waar eerst een straat in spangen was.
Dat nieuwe album van the white stripes klinkt vooral als dingen die al eens zijn gedaan en overleden, the rolling stones & janis joplin, dat soort dingen. Niet als iets eigens. Robyn & Geri Halliwell zijn dan leuker. Owh ja. 'On a plain' heet het. Hij doet het gewoon. I'm on a plain, I can't complain. Dat heb ik pas vorig week woensdag geluisterd, ja, het was woensdag.
