zaterdag, februari 25, 2006
Kielegat
Toen ik van net nog in Kielegat* de brug over, via de parallelweg, Traais* in reed. Toen dus. Was de eerste auto die niet degene waar ik in zat was onder het bestuur van een iemand in een roze konijnenpak en met een rozegesminkt gezicht. Het complete plaatje van een roze konijntje van ongeveer één driekwart meter hoog met een serieus gezicht achter het stuur van een verdere saaie auto, voor mijn part een Hyundai Grandeur.
Volgens mij heette die vroeger Maxima. Maar dat weet ik niet zeker. Ik weet wel zeker dat ik kunstmest in zakjes van vijftig kilogram heb gestopt. Nou ja. Dat weet ik sowieso vrij zeker. Standard procedure heet dat soms. Maar op deze zakjes stond in mooie oranje letters: "Maxima". Dat was een idee van onze vertegenwoordiger in Indonesië. Bizar genoeg, voor mijn wereld, verkocht dat. Maar in mijn wereld is het dan ook een, eh, doodszonde dat het Diaconessenhuis in Eindhoven tegenwoordig het Maxima Medisch Centrum heet. En niet meer het Catherina Ziekenhuis. Net zoals mijn Oma. Die me daar voor het laatst heeft geknuffeld. Oma Eindhoven, ook wel Oma Gorsira, ook wel Toos, ook wel Catho, ook wel Catherina. Er zit nog steeds een deukje in het dak van mijn, pappa's, SUV van toen ik op oudejaarsavond achter die naamsverandering kwam.
Maar die larger dan life bunny bracht mij op het idee dat het toch prachtig zou zijn als dit soort verkleedpartijen zich niet tot Carnaval en Provincialen in Amsterdam zou beperken. Of beter nog. Dat dat over zou zijn. Dat er een beweging op zou staan, een mode, een hype. Van mensen die zich ludiek verkleden om zo meer leut in het verkeer te brengen. Nu is auto rijden an sich best kek. Eigenlijk vind ik dat gewoon erg leuk. Alleen dat verkeer om je heen is zo nu en dan wat minder fijn. Naast dat je per auto voort bewegen natuurlijk behoorlijk prehistorisch is.
Maar! Mijn idee was dus. Om een landelijke hype te beginnen. Dat eerst mensen die een inpandige garage hebben beginnen met zich guitig achter het stuur te begeven en zo langzaam aan de wereld aan roze konijntjes achter het stuur te laten wennen zodat er niet meer raar wordt opgekeken maar instemmend wordt geglimlacht.
Owh nee. Het is de Nissan Maxima. Maar dat leeft niet zo in weblogland.
Dat er geen verbazing die vragen op zich laat volgen meer is maar goedkeuring met een glimlach voor olijk in de auto zitten. Hoewel ik twee minuten later de wild overstekende dronken en verklede brabanders zat was, om een uur of één smiddags, wat op zich wel bewonderenswaardig is, vind ik toch dat de wereld beter af zou zijn met minder verbaasde vragen en meer goedkeurende glimlachen.
*Ook wel Breda
*Ook wel Terheijden, hoewel dat als je het maar plat genoeg uitspreekt niet echt veel anders is dan Traais.
Volgens mij heette die vroeger Maxima. Maar dat weet ik niet zeker. Ik weet wel zeker dat ik kunstmest in zakjes van vijftig kilogram heb gestopt. Nou ja. Dat weet ik sowieso vrij zeker. Standard procedure heet dat soms. Maar op deze zakjes stond in mooie oranje letters: "Maxima". Dat was een idee van onze vertegenwoordiger in Indonesië. Bizar genoeg, voor mijn wereld, verkocht dat. Maar in mijn wereld is het dan ook een, eh, doodszonde dat het Diaconessenhuis in Eindhoven tegenwoordig het Maxima Medisch Centrum heet. En niet meer het Catherina Ziekenhuis. Net zoals mijn Oma. Die me daar voor het laatst heeft geknuffeld. Oma Eindhoven, ook wel Oma Gorsira, ook wel Toos, ook wel Catho, ook wel Catherina. Er zit nog steeds een deukje in het dak van mijn, pappa's, SUV van toen ik op oudejaarsavond achter die naamsverandering kwam.
Maar die larger dan life bunny bracht mij op het idee dat het toch prachtig zou zijn als dit soort verkleedpartijen zich niet tot Carnaval en Provincialen in Amsterdam zou beperken. Of beter nog. Dat dat over zou zijn. Dat er een beweging op zou staan, een mode, een hype. Van mensen die zich ludiek verkleden om zo meer leut in het verkeer te brengen. Nu is auto rijden an sich best kek. Eigenlijk vind ik dat gewoon erg leuk. Alleen dat verkeer om je heen is zo nu en dan wat minder fijn. Naast dat je per auto voort bewegen natuurlijk behoorlijk prehistorisch is.
Maar! Mijn idee was dus. Om een landelijke hype te beginnen. Dat eerst mensen die een inpandige garage hebben beginnen met zich guitig achter het stuur te begeven en zo langzaam aan de wereld aan roze konijntjes achter het stuur te laten wennen zodat er niet meer raar wordt opgekeken maar instemmend wordt geglimlacht.
Owh nee. Het is de Nissan Maxima. Maar dat leeft niet zo in weblogland.
Dat er geen verbazing die vragen op zich laat volgen meer is maar goedkeuring met een glimlach voor olijk in de auto zitten. Hoewel ik twee minuten later de wild overstekende dronken en verklede brabanders zat was, om een uur of één smiddags, wat op zich wel bewonderenswaardig is, vind ik toch dat de wereld beter af zou zijn met minder verbaasde vragen en meer goedkeurende glimlachen.
*Ook wel Breda
*Ook wel Terheijden, hoewel dat als je het maar plat genoeg uitspreekt niet echt veel anders is dan Traais.
