bloem·le·zing (de ~ (v.))

Mijn gisteravond was de mooiste avond. Een ooit tegen de punt van de vorige zin aan zou het verzwakken, beperken, dat soort dingen, dus er staat geen ooit tegen de punt van de vorige zin aan. Misschien had ik ook avond weg moeten laten. Weet je. Eigenlijk had ik alles weg moeten laten en alleen een foto van mijn opa eindhoven met baby-mij in zijn armen. Een enorme man van 82 jaar en elf maanden oud in een grijs pak met een paar dagen oud jongetje dat voornamelijk lijkt te bestaan uit een enorm rood hoofd. Samen in een zwarte stoel die voor mij alleen maar daar voor het raam met de luxaflex-maar-dan-niet-van-luxaflex staat op die foto.
Maar die foto staat op mijn zusjes kamer.
Mijn natte oogjes tijdens. Mijn natte oogjes na. Mijn natte oogjes vanmiddag in de trein. Mijn tanden in mijn hand. Ik droom niet. De wereld is echt. I'm here for the world.