donderdag, april 21, 2005
Skik
Nu kan ik eigenlijk voldoen met te linken naar Lelijke Zin en daar mijn lieve lezertjes, ja jullie twee daar, laten klikken en lezen over Motel Mozaïque met slechts de mededeling dat ik voor/naast/achter/op/onder/bij/in/om Marten stond.
Dat zou ook zo zijn als nu net was gestopt met typen, voor ik aan deze zin begon dus. Maar nee, dat mocht niet zo zijn en ga ik in vogelvlucht, want ik moet nog eens een trein halen, ook nog wat typen.
Nadat ik op vrijdag een vrachtwagen met een zogenaamde walking floor van dertien jaar oud eindelijk had opgezakt en geladen en via thuis in de schouwburg aan was gekomen was daar Lemon Jelly. Toen bij Lemon Jelly, door eigen toedoen, na een nummer of drie de stroom uit, en daarmee de muziek weg, viel was ik eigenlijk al de zaal uit omdat ze maar niet wilden beginnen met muziek maken, het bleef bij een saai intro met knipperende lampen.
Op naar nighttown om nog de laatste, tevens saaie, noten van Gabriel Rios op te vangen, want na Gabriel komt LCD Soundsystem en daar is de vrijdag van. Na wat geflash van Nancy en James tijdens heb opbouwen begon het geanticipeerde dan eindelijk. En. Iiiiiiiiiiiiiiiiiih! Ze waren weer Fijn. Ergens las ik dat Daft punk is playing at my house als afsluiter werd getipt, dat vond ik maar stom van die schrijver, volgens mij van Kindamuzik, maar dat weet ik niet zeker. Ik weet wel zeker dat ik het Niet wil opzoeken. Dat moest natuurlijk Yeah zijn. En dat werd het ook.
Hierna was de vrijdag eigenlijk wel over. 2 Many DJ's was Stom.
Nu weet ik dat die twee broers wilden stoppen na het overweldigende afsluitende optreden op Rock Werchter 2004, ik was daar weet je. Nu las ik weer iets, volgens mij bij de subjectivisten, dit weet ik best zeker, dat 2 many DJ's in nighttown hun overstap na het stoppen op Werchter van bijzonder naar gewoon plezant bevestigden. Van leuk naar stom dus. Bah zeg. En dat terwijl ze op Pukkelpop, wat toch echt na Werchter plaats heeft gevonden, nog wel bijzonder leuk waren.
Na 2 many DJ's kwam Tiga, wat toch heel wat ge-eh-inspireerder klonk ondanks dat hij volledig niet mijn ding is. Als afsluiter van de vrijdagavond mocht ik This Jockey thuis brengen.
Poe hee.
Zaterdag! Zaterdag was ik netjes op tijd voor Joanna Newsom. Het scheel als je de hele dag niks te doen hebt. Ik was al verliefd op Joann en ben het alleen maar meer geworden. Ook een beetje op haar friend die dwarsfluit speelde en een naam heeft die met -ella aan het einde is.
Joanna en haar friend wil ik, net als in dat sprookje met die bonenstaak, in de hoek van mijn kamer in een kooi bewaren vanwaar ze een sprookje van mijn leven kan maken.
Na Joanna was die meneer van Skik aan de beurt, althans, hij zei wel dat ie uit Wales kwam en van de Super Furry Animals was, maar hij heeft dezelfde krullen en dezelfde beroerde beheersing van het nederlands als die van Skik. Nou ja. Er is wel een klein verschilletje. Gruff Rhys maakt leuke muziek namelijk. Kan ie niks aan doen. Hij doet nog zo zijn best om er niks van te maken, een opwindvogeltje in een kooitje hangt er de hele tijd naast zijn schouder, zijn keyboard voor da beat is een casio van 15 euro cent, hij heeft leren gitaar spelen op zijn broers linkshandige gitaar, maar toen die uit huis ging moest hij overstappen op de rechtshandige gitaar van zijn zus, maar die is hij wel blijven bespelen als het een linkshandige gitaar is, hij is er zelfs nooit achter gekomen hoe je die snaren nou anders op die gitaar kan monteren, zodat die dikke snaar weer boven zit en die dunne onder. Wel lief dat hij een cardboardcutout heeft gemaakt en die met klittenband op zijn gitaar plakt zodat het voor het publiek net lijkt alsof hij een gewone linkshandige gitaar linkshandig bespeeld. Ehm.
Efterklang zat vol, Khonnor had zijn vliegtuig gemist, dan maar naar Nancy Sinatra.
Nancy Sinatra is oud.
Na Nancy kwam wat nutteloos wachten op Millionaire, wat verveeld wachten en uiteindelijk luisteren naar Nid & Sancy. Gelukkig was Tom Barman er uiteindelijk nog. Tom Barman is mijn grote belgische lieverd en bewees maar weer eens die titel waar te zijn met een lieve DJ set.
Toen was het over. Zondag mocht ik schilderen.
Dat zou ook zo zijn als nu net was gestopt met typen, voor ik aan deze zin begon dus. Maar nee, dat mocht niet zo zijn en ga ik in vogelvlucht, want ik moet nog eens een trein halen, ook nog wat typen.
Nadat ik op vrijdag een vrachtwagen met een zogenaamde walking floor van dertien jaar oud eindelijk had opgezakt en geladen en via thuis in de schouwburg aan was gekomen was daar Lemon Jelly. Toen bij Lemon Jelly, door eigen toedoen, na een nummer of drie de stroom uit, en daarmee de muziek weg, viel was ik eigenlijk al de zaal uit omdat ze maar niet wilden beginnen met muziek maken, het bleef bij een saai intro met knipperende lampen.
Op naar nighttown om nog de laatste, tevens saaie, noten van Gabriel Rios op te vangen, want na Gabriel komt LCD Soundsystem en daar is de vrijdag van. Na wat geflash van Nancy en James tijdens heb opbouwen begon het geanticipeerde dan eindelijk. En. Iiiiiiiiiiiiiiiiiih! Ze waren weer Fijn. Ergens las ik dat Daft punk is playing at my house als afsluiter werd getipt, dat vond ik maar stom van die schrijver, volgens mij van Kindamuzik, maar dat weet ik niet zeker. Ik weet wel zeker dat ik het Niet wil opzoeken. Dat moest natuurlijk Yeah zijn. En dat werd het ook.
Hierna was de vrijdag eigenlijk wel over. 2 Many DJ's was Stom.
Nu weet ik dat die twee broers wilden stoppen na het overweldigende afsluitende optreden op Rock Werchter 2004, ik was daar weet je. Nu las ik weer iets, volgens mij bij de subjectivisten, dit weet ik best zeker, dat 2 many DJ's in nighttown hun overstap na het stoppen op Werchter van bijzonder naar gewoon plezant bevestigden. Van leuk naar stom dus. Bah zeg. En dat terwijl ze op Pukkelpop, wat toch echt na Werchter plaats heeft gevonden, nog wel bijzonder leuk waren.
Na 2 many DJ's kwam Tiga, wat toch heel wat ge-eh-inspireerder klonk ondanks dat hij volledig niet mijn ding is. Als afsluiter van de vrijdagavond mocht ik This Jockey thuis brengen.
Poe hee.
Zaterdag! Zaterdag was ik netjes op tijd voor Joanna Newsom. Het scheel als je de hele dag niks te doen hebt. Ik was al verliefd op Joann en ben het alleen maar meer geworden. Ook een beetje op haar friend die dwarsfluit speelde en een naam heeft die met -ella aan het einde is.
Joanna en haar friend wil ik, net als in dat sprookje met die bonenstaak, in de hoek van mijn kamer in een kooi bewaren vanwaar ze een sprookje van mijn leven kan maken.
Na Joanna was die meneer van Skik aan de beurt, althans, hij zei wel dat ie uit Wales kwam en van de Super Furry Animals was, maar hij heeft dezelfde krullen en dezelfde beroerde beheersing van het nederlands als die van Skik. Nou ja. Er is wel een klein verschilletje. Gruff Rhys maakt leuke muziek namelijk. Kan ie niks aan doen. Hij doet nog zo zijn best om er niks van te maken, een opwindvogeltje in een kooitje hangt er de hele tijd naast zijn schouder, zijn keyboard voor da beat is een casio van 15 euro cent, hij heeft leren gitaar spelen op zijn broers linkshandige gitaar, maar toen die uit huis ging moest hij overstappen op de rechtshandige gitaar van zijn zus, maar die is hij wel blijven bespelen als het een linkshandige gitaar is, hij is er zelfs nooit achter gekomen hoe je die snaren nou anders op die gitaar kan monteren, zodat die dikke snaar weer boven zit en die dunne onder. Wel lief dat hij een cardboardcutout heeft gemaakt en die met klittenband op zijn gitaar plakt zodat het voor het publiek net lijkt alsof hij een gewone linkshandige gitaar linkshandig bespeeld. Ehm.
Efterklang zat vol, Khonnor had zijn vliegtuig gemist, dan maar naar Nancy Sinatra.
Nancy Sinatra is oud.
Na Nancy kwam wat nutteloos wachten op Millionaire, wat verveeld wachten en uiteindelijk luisteren naar Nid & Sancy. Gelukkig was Tom Barman er uiteindelijk nog. Tom Barman is mijn grote belgische lieverd en bewees maar weer eens die titel waar te zijn met een lieve DJ set.
Toen was het over. Zondag mocht ik schilderen.
