<$BlogRSDUrl$>

woensdag, maart 02, 2005

Charlie Kaufman 

Een trompetist steekt een huilende lofzang af.
Een huilende loftrompet schalt door de straten.
De lege straten.
De koude straten.
Als een groet tikt de trompetist zijn hoed ten afscheid aan.
De trompetist stapt opzij. Tussen de muren door, de coulissen in.
De straten wijken.

De straten wijken en verdwijnen in een slaapkamer.
Een leeg tweepersoonsbed.
Leeg.
Verveeld.

eXTReMe Tracker